«دست یازیدن حداکثری به استحقاق‌های شهروندی، خواسته به حق مردمان این روزگارست؛ این آرمان بدون استقرار در رژیم حقوقی و صورت‌بندی قانونی، تحقق‌پذیر نیست؛ انتشار منشور حقوق شهروندی، سرخط‌های حرکت آینده کشور را رقم خواهد زد.»
به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) این سرآغاز یادداشتی است که محمدصالح نقره‌کار آن را به رشته تحریر درآورده و به رییس‌جمهور منتخب پیشنهاد داده تا به عنوان یک منشور آن را به ملت عزیز و شایسته بهترین‌های ایران هدیه کند.
«به تبار ایرانیم، به دلالت مسلمانیم، به وثاقت وجدانیم، به هویت ایمانیم با شما ملت رشید عهد می‌بندم که در راه استیفای حقوق یکایک شما، صرف‌نظر از همه تعلقات‌تان، پایمردی کنم و اقدامات ذیل را در صدر برنامه‌های دولت خویش قرار دهم:
1.با مساعی نخبگان اقتصادی و بهره از تجارب علمی، ضمن ایجاد امنیت اقتصادی، جذب و تولید ثروت، تقویت بازار رقابت، زمینه تامین نیازهای اساسی: «غذا، مسکن، بهداشت و درمان، آموزش و اشتغال» را فراهم آورم. نگذارم داشتن مسکن حداقلی، بختک نفس‌گیر زندگی آسوده شهروندان شود. نگذارم بیکاری خواب آشفته نسل نو باشد. هیچ شهروندی زیر آسمان این کشور نباید با تنگنای معیشتی دست و پنجه نرم کند و فلاکت و هلاکت را آینه دق خود ببیند.
2. مناسبات اخلاق‌مدار را در کشور احیا کنم و از شعاع اخلاق حسنه پا فراتر ننهم؛ آن‌چه را بر خود و تبار خود نمی‌پسندم برای فرد فرد شما نیز نپسندم. زمستان بداخلاقی‌های مرسوم را به بهار اخلاق حسنه خاتمه بخشم و دولت اخلاقی را شعار و سیره خود معرفی کنم.
3. نمایشگر حکمرانی مطلوب و دغدغه‌مند حیات معقول و زی‌طیبه باشم و برای افزایش شاخص‌های برخورداری از حقوق شهروندی در پرتو آموزه‌های قرآنی و مکتب اهل بیت ممارست ورزم. کرامت انسانی شما مردم را که در قاموس دین مبین ادراک نموده‌ام، به دیده منت پاس دارم.
4. هر کجا حقوق ملت در معرض تضییع و تعلیق و تعطیل بود، با همه توان مایه بگذارم و برای رفع موانع برخورداری مردمانم، از پای ننشینم. درد مردم را درد خود بدانم و درمان آلام آنها را بزرگترین دلواپسی دولت خود تلقی کنم. مصالح و منافع واقعی یکایک ملت را به مقتضای سیاست و خوشامد خواص از قدرت نفروشم و انجا که دوران امر بین حقوق مردم و سوداگری سیاسی بود، هیچ گزینه‌ای را هماورد با میثاق خود به ملت ندانم.
5. نگذارم با سوءاستفاده از قدرت ظلمی روا انگاشته شود و با توجیه نظم عمومی و امنیت ملی، حقوق مردم ضایع و آزادی‌ها تضییق شود. جلوی بازداشت‌های خودسرانه و اعمال فشارهای خارج از شعاع قانون را بگیرم. نگذارم به اسم حقوق «عمومی» (کلیت جامعه)، حقوق «عموم» (فردفرد شهروندان) تضییع شود.
6. امنیت را نه فقط برای کارگزاران حکمرانی و نهاد قدرت،که برای آحاد شهروندان از برخوردارترین‌ها تا فرودست‌ترین‌ها بخواهم. ظرفیت نهادهای تامین‌گر امنیت را صرفا در مسیر ارتقای امنیت عمومی و نه امور نامربوط و متفرقه هزینه کنم. نه برای نظم پادگانی و گورستانی،که برای نظم پایدار و مردمسالار همت گمارم. شان دولت را نه فقط انتظامی، بلکه اصالتا خدمت عمومی و گسترش رفاه بدانم.
7. هیچ فردی را شهروند درجه دو تلقی نکنم و منزلت را برای همه ایرانیان به اعتبار ایرانی بودنشان بخواهم و پیروزی واقعی را پیروزی همه مردم ونه طیفی خاص از آنها بدانم. تبعیض و نابرابری را برنتابم.
8. تضمینات و پشتوانه‌های وافی جهت برخوردای شهروندان از اصول ناظر به حقوق ملت را در صدر دغدغه‌های خود دانسته و با همکاری سایر دستگاه‌های مسوول،تلاش بی‌وقفه‌ای برای این مهم معمول دارم. مشارکت، شفافیت، پاسخگویی، همبستگی، نقدپذیری و حقوق شهروندباوری را به همکارانم گوشزد و از آنها مطالبه کنم.
9. استقرار حکومت قانون را به عنوان شرط لازم تحقق حقوق شهروندی، یکی از اهداف اصلی خود قرار دهم. نخواهم گذاشت از قانون استفاده ابزاری شود و بر اساس تفسیر‌هایی ناسازگار با موازین حقوق شهروندی به اجرا درآید یا وسیلۀ اعمال خشونت‌های ناروا و موهن قرار گیرد.
10. اصلاحات حقوقی لازم را تمهید کرده تا خط مشی‌گذاری‌های کشور در راستای خیر عمومی بوده و توسط همه مقامات و سازمان‌های حکومتی مورد رعایت قرار گیرد. نوسازی و پالایش و پیرایش ضوابط موضوعه را با بهره از مشاوران زبده حقوقی در مسیر بهروزی مردم به انجام رسانم.
11. نظامیان غیور را نه تاجر، نه ارباب رسانه و نه حزب مسلح، بلکه پشتوانه عزت ایران و پاسدار تمامیت ارضی کشور خواسته تا هماره در دفاع از ملت و نه قدرت، با نشاط و مهیا باشند و چونان فتح الفتوح‌های دفاع مقدس، کانون اتکا و امید آحاد مردم قرار گیرند.
12. حریم خصوصی افراد را محترم شمارم، از سرک‌کشی در خلوت مردم اعراض دهم. بساط پرونده‌سازی، شنود غیرقانونی و اخلال در امنیت روانی شهروندان را برچینم.
13. دموکراسی محلی را در عین حفظ یکپارچگی بسط دهم؛ در توسعه و تقویت شوراها بکوشم، در امور روستا خود را از روستایی داناتر ندانم و امور شهر را به مردم شهر واگذارم. حقوق اقوام را به رسمیت شناسم و بر اساس الگوی مدیریت غیر متمرکز، اقوام را در ادارۀ امور خود سهیم کنم.
14. تکثر و تنوع افکار سیاسی را بپذیرم و با اقلیت سیاسی، منتقدان، رقبا و مخالفان خود منصفانه رفتار کنم و حقوق آنها را برای رقابت و یا مخالفت محترم شمارم. امنیت منتقدان را شخصا تضمین کنم.
15. مدیریت مصرف انرژی را در جامعه نهادینه کنم. نگذارم ذخایر ملی کشور که متعلق به نسل‌های آتی است حاتم‌بخشانه تاراج شود؛ اقتصاد تک‌محصولی را به اقتصاد مولد و توام با ارزش افزوده بدل کرده و سهم اتکا به نفت را از بودجه کشور به حداقل رسانم.
16. مادران و زنان را بطور خاص مورد توجه قرار داده و از حقوق زنان حمایت و از تبعیض جنسیتی جلوگیری نمایم. بیمه و تامین اجتماعی زنان فاقد خانوار را مدنظر قرار دهم. نگذارم زنان بخاطر عدم پشتوانه قانونی، افت منزلت پیدا کرده و عزت و شرافت خود را در کمین تهدید ببینند.
17. تمام‌قامت برای قوام و دوام نهاد خانواده کوشش کنم و راهکارهای تسهیل ازدواج و کاهش طلاق را به عنوان یک برنامه اعلام کنم و کلیه مسئولین را برای این هدف بسیج کنم.
18. جوانان را یک فرصت برای رشد تلقی کرده و ضمن سیاست‌های حمایتی و صیانتی هدفمند،خلاقیت و نشاط و شادی را برای آنها ترویج کنم. دورنمای آینده آنها را روشن کرده و بستر رشد و بالندگی را فراهم کنم.
19. بجای قیمومیت و تحمیل خود، فعالیت‌های مستقل دانشجویی و دانش‌آموزی را مورد حمایت قرار دهم و بستر رشد آنها را مهیا سازم. بجای ستاره محرومیت در ناصیه دانشجو، برای افروخته‌تر شدن ستاره اقبالشان، سر از پای نشناسم.
20 .به صورت نهادین و شفاف، طی روند چابک سازی و خودپالایی ساختارها، با فساد اداری و مالی مبارزه کنم و دست ویژه خواران و دلالان سوداپیشه قانون‌گریز را کوتاه کنم.
21. ناتوانی و نیاز و آسیب‌پذیری هیچ شهروندی را وسیلۀ سلطه‌گری و افزون طلبی سیاسی قرار ند‌اده و عوام‌فریبی نکنم.
22. از سوءاستفاده از اطلاعات اقتصادی و امکانات عمومی جلوگیری کنم و فضا را برای رشد هر صاحب استعدادی مهیا نمایم. خود مدافع و محامی شفافیت باشم و از دولت آغاز نمایم.
23. از استخدام کشوری و سازمان اداری به عنوان وسیله‌ای برای جلب حمایت افراد یا به عنوان پاداش و امتیاز برای طرفداران خود استفاده نکنم و طومار عزل و نصب‌های اتوبوسی را برچینم.
24. امکانات عمومی را وسیله استمرار قدرت خود نسازم و پاسدار بیت‌المال به معنای اعم آن باشم. پاکدست‌ترین‌ها را به همکاری برگزینم و هر سال روند افزایش یا کاهش درامد کارگزاران بلند مرتبه دولت را وفق قانون به مردم گزارش کنم.
25. امنیت شغلی را برای آحاد مردم به‌ویژه برای خبرنگاران، هنرمندان، روزنامه‌نگارن، فعالان سیاسی، ورزشکاران، معلمان، اساتید دانشگاه و کارگران تأمین کنم و به جای تسویه حساب و نان بریدن آن ها،شایسته‌ترین‌ها را امتیاز دهم.
26. چتر حمایت‌های تأمین اجتماعی را گسترش داده و تقویت کنم به نحوی که همۀ افراد مردم، به‌ویژه زنان، کودکان، روستائیان، کشاورزان، کارگران و سالمندان را به نحو مطلوب پوشش دهد.
27. زمینۀ ابراز شادی در جامعه را فراهم کنم و برای تقویت و ارتقا امید به زندگی و نشاط و مهار آسیب‌های اجتماعی بکوشم . جشن‌های ملی را تقویت کنم و شاخص‌های مطلوبیت زندگی را ارتقا بخشم.
28. به سنن ملی احترام گذارم و از آثار باستانی و میراث فرهنگی به نحو شایسته محافظت کنم. ایرانی بودن را به عنوان یک افتخار تبلیغ و همبستگی حول ملیت را ترویج دهم.
29. صنعت گردشگری را به‌عنوان یکی از نادرترین فرصت‌های ملی ایرانی و در زمره مهمترین منابع مالی مردم و دولت توسعه داده و به جهان بشناسانم. به طریقی که طی یک زمان بندی مشخص، سهم بالایی از درآمد کشور را به خود اختصاص دهد.
30. از حق بر آموزش حمایت کنم و در جهت حذف گزینش‌های عقیدتی و سیاسی ناروا اقدام نمایم. ارتقای سطح آموزش و گسترش کمی و کیفی آموزش‌های تکمیلی، مهارت‌های کاربردی را به جد پیگیری نمایم.
31. دانشجویان، معلمان و اساتید دانشگاه را آنچنان که در خور جایگاه بلند آنان است محترم شمارم و قوه عاقله کشور را متصل به اهل علم و فضلای حوزوی دانشگاهی کنم.
32. از پدید آورندگان آثار ادبی، هنری و علمی حمایت کنم، تا بدون ترس از تعقیب و مجازات‌های ناروا، خلاقیت‌های خود را پرورش و بروز دهند و آزادانه در زندگی فرهنگی جامعه شرکت جویند.
33. برای سامان یابی فعالیت‌های سیاسی، تحزب را حمایت نموده و بستر فعالیت سالم و رشد فرهنگ کار تشکیلاتی و جمعی را فراهم آورم. نه وامدار احزاب و منقاد سهم‌خواهی‌ها، بلکه مقوم کنشگران سامان‌مند فضای سیاسی باشم.
34. کرامت انسانی و حقوق شهروندی اقلیت‌های دینی و آزادی عقیده و وجدان را به رسمیت شناسم و تفتیش عقاید و سرزنش و عقاب افراد به دلیل مسائل اعتقادی را ناپسند شمارم و از آن جلوگیری کنم.
35. دولت خود را دولت سبز و حامی محیط زیست معرفی و روند رو به گسترش تخریب محیط زیست را متوقف سازم؛ با جلب مشارکت عمومی با همه قوا از محیط زیست حفاظت کنم. هیچ برنامه توسعه‌ای را بدون ملاحظات زیست محیطی کلید نزنم.
36. زیست شهری را برای شهروندان مطلوب سازم و به‌جای فرافکنی مدیریتی، گروکشی در بودجه مترو و حمل و نقل عمومی، با مساعی شهرداری‌ها و استانداری‌ها نسبت به آلودگی هوای کلان شهرها، مساله آب شرب برخی مناطق، معضل ترافیک، زمین‌خواری، مهاجرت‌های بی‌رویه، تراکم فروشی، ناهمگونی سیمای شهری، ساخت و سازهای بی‌ضابطه و عدول از موازین معماری ایرانی و اسلامی و علمی تلاش ورزم.
37. استقرار و توسعه دولت الکترونیک را به منظور حذف بروکراسی دست و پاگیر، تکریم ارباب رجوع و توانبخشی نظام اداری با جدیت پیگیری و مطالبه نمایم. بطوریکه شهروندان بدانند در قبال مالیاتی که می‌پردازند خدمات شایسته دریافت می‌کنند.
38. با ایجاد معاونت حقوق شهروندی ریاست‌جمهوری، با احیای هیئت پیگیری و نظارت بر قانون اساسی، با تاسیس مرکز توسعه حقوقی از حداکثر ظرفیت‌های موجود برای تحقق این اهداف و آرمان‌ها استفاده کنم.
39. صادق باشم و به طریق راستی با همگان تعامل کنم، کاری نکنم که نتوانم رو در روی ولی نعمتان این انقلاب بازگو نمایم. شعار دروغ ممنوع را بین خود و جامعه‌ام بسط دهم و از آمارسازی کذب اجتناب ورزم.
40. برای گسترش فرهنگ تفاهم و روح بردباری و سعه صدر و رواداری و مدار همت گمارم. کرسی‌های نقد و مناظره را با حمایت دولت و برای رفع مشکلات کشور راه اندازم.
41. در مسیر زدودن خشونت، به‌ویژه خشونت‌های عقیدتی و سیاسیِ سازمان یافته، تلاش کنم و چهره‌ای رحمانی از آموزه‌های قویم اسلامی ارائه دهم. به جای کوبیدن بر طبل اخم افروزی و غضب ورزی، ساز رفق و محبت بنوازم.
42. گفت‌وگو و تضارب و تعامل را در سطح نخبگان و حوزه عمومی ترویج کنم و از رسانه ملی در این عرصه استفاده حداکثری برم. از طرق قانونی تلاش نمایم انحصار تلویزیون مرتفع شود.
43. از انحصارگرایی، یکه سالاری، تمامیت‌طلبی و تک صدایی احتراز و مانع حکمرانی یکدست گردم. خودکامگی، مشی پدرسالارانه را آفت خدمتگزاری به مردم بدانم.
44. سازوکار بهره از خرد جمعی را تمهید کرده و در موضوعات مختلف با فراخوان صاحبان اندیشه، سهم شایستگان کشور از نظام تصمیم‌سازی را افزون کنم. شوراهای عالی را احیا و تقویت نمایم. بودجه تحقیقات را چنانچه بایسته است افزایش دهم.
45. از استقرار نهاد هیات منصفه در جرایم مطبوعاتی و سیاسی دفاع کنم و با ارائه لایحه جرم سیاسی، وجدان عمومی را به عنوان معیار داوری، وارد صحنه کنم.
46. برای مبارزه با مواد مخدر و روانگردان، برنامه‌ریزی همه جانبه نگرانه و موثرتری تدارک دیده و به عنوان یک اولویت، طی زمان‌بندی مشخص، به مهار و مبارزه این بلای خانمان برانداز مجاهده ورزم.
47. به جای داعیه مدیریت جهانی و عودت افکار عمومی به ناکجا آبادها، روابط و مناسبات بین‌المللی را بر مدار حسن تعامل با دنیا و تامین منافع عمومی و گسترش صلح و مردم‌سالاری مدیریت نمایم.
48. احیای عزت ایرانی در هر کجای دنیا که باشد را وظیفه خود دانسته و پاسپورت ایرانی را تابلوی عزت و سرفرازی او در جهان و نه دستمایه خجلت قرار دهم.
49. ضمن هماهنگی با مسئولان بلندپایه کشوری و لشکری،با دیگر ارگان‌ها تعامل کرده و طی یک مساعی جمعی، وضعیت حقوق شهروندی را به سطح تراز رسانم. به مردم تنش وارد نکنم تا با کمترین تقابل بیشترین برخورداری حاصل شود.
50. اجازه ندهم هیچ مامور بی‌نشانی، تشخص و حرمت شهروندان را در کوچه و خیابان ملکوک سازد و باعث کلفت و ناخرسندی شهروندان گردد. بجای گشت نسبت، گشت سرقت را مطالبه کنم و احساس امنیت را ارتقا بخشم.
51. آزادی بیان و پس از بیان را پاس داشته و چنان کنم که کسی بخاطر روشنگریش، بیمناک نگردد. حمایت از مطبوعات و رسانه‌های مستقل و جلوگیری از سانسور، حق دسترسی آزاد به اطلاعات و حق مردم بر تعیین سرنوشت خویش و حق نظارت و مشارکت سیاسی را تضمین کنم. مطبوعات و سایت‌ها و خبرگزاری‌ها را با چاقوی دخالت افراطی، زمینگیر نکنم. دانستن را حق مردم بدانم و نخواهم هر چه من می‌خواهم بدانند.
52. اصل 27 قانون اساسی در مورد آزادی اجتماعات را مورد حمایت قرار دهم و از تشکل و پیوستگی منافع مردم بیم نداشته و بلکه به عنوان یک کانال ارتباط، پاس دارم. شبکه‌های اجتماعی را به عنوان حلقه واسط نگریسته و دشمن پندارانه بدان‌ها ننگرم.
53. ایران یکپارچه را قدر دانسته و از سهم دریای خزر تا خلیج همیشه فارس تا جزایر سه‌گانه را از طرق دیپلماتیک مصون از تعرض دارم.
54. چهره کریه فقر را تاب نیاورده و به جای توزیع فقر و کمیته امداد پروری، ثروت‌ها و سرمایه‌ها را جذب و صیانت و حمایت کنم. با این باور که سرنوشت این مردم، فلاکت و محرومیت نیست سرمایه‌های داخلی و خارجی را به کشور دعوت کرده و امنیت آنها را تامین کنم.
55. از سوءظن به مردمانم اجتناب کنم و اعتماد متقابل و حسن نگرش به آنها را نهادین سازم.
56. به صورت فصلی و سالانه، وضعیت شاخص‌های حقوق شهروندی را به مردم شفاف گزارش داده و موانع آن را در میان گذارم.
57. دفع حداقلی و جذب حداکثری را دنبال کرده و به جای دشمن تراشی، به عداد دوستان در داخل و خارج افزون کنم.
58. دولت فرهنگی و فرهنگ غیردولتی را با اعتماد به خلاقیت‌ها و پرهیز از فرهنگ بخشنامه‌ای دستوری نهادین سازم. تلاش نکنم سبک زندگی مورد پسند خود را به دیگران تحمیل کنم و در چاچوب قانون، آزادی عمل شهروندان را تنگ نکنم.
59. تورم،این غول عزت‌کش و یغماگر کرامت شهروندان را به بند کشیده و نگذارم. زالوصفتانه، خون محرومان کشور را مکیده و سفره همگان را تنگ‌تر و جیب سوداگران را آباد کند.
60. ثبات در مدیریت‌ها و قوام در تصمیمات را وجهه همت خود دارم و نگذارم با سیاست‌های پیش‌بینی‌ناپذیر و شناور، مردم و اقتصاد و ... فشل و بی‌برنامه شوند.
61. به جای آباد کردن بازار چین و ماچین، تولیدات داخلی را حمایت و رشد و بالندگی اقتصاد مولد کشور را مطمح نظر دارم.با نگاه راهبردی، منابع و ذخایر بودجه را در خدمت رونق این بخش با افق افزایش هدفمند تولید ناخالص ملی، اشتغال مفید و بروز خلاقیت‌های بومی قرار دهم.
62. خدمت مقدس سربازی را با تغییرات ساختاری، کاهش مدت و مهارت افزایی، نه مانع رشد جوانان که کارافزار توانمندی برای ادامه مسیر زندگی آنها قرار دهم.
63. ایرانیان خارج از کشور را به عنوان سرمایه وطنی تلقی کرده و راه خدمت به مردم و بالندگی میهن را توسط این عزیزان فراهم سازم. از حقوق ایرانی هر کجای دنیا که باشد حمایت کنم به طوری که هیچ تبعه ایرانی احساس غربت و عدم پشتوانه دولتی نکند.
64.برای معلولین کشور،نابینایان و اقشار خاص نیازمند حمایت برنامه‌ریزی تامینی و صیانتی داشته باشم و در راه توانبخشی به این عزیزان ممارست ورزم. با انقلابی در سازمان بهزیستی، خدمات این سازمان را خصوصا در مورد کودکان بی‌سرپرست و بدسرپرست به حد استاندارد رسانم.
65. قوه قضائیه را در جهت دادرسی منصفانه و عدالت ورزی مستقل و بیطرف یاری رسانم و با حمایت معنوی و تامین امکانات مادی، در مسیر پشتیبانی از حقوق همگان و احیای حقوق عامه، توانمند سازم. در مسیر پیشگیری از جرم، توان و امکانات دولت را بسیج نمایم.
66. مجلس را در راس امور دانسته و با قانون گریزی‌ها،به توپ نبندم. نمایندگان مردم را در مسیر استیفای حقوق موکلینشان یاری رسانم. نظارت بی‌چون و چرای مجلس را فرصتی برای قانونگرایی همه نهادها بدانم.
67. صنوف و سندیکاها و اتحادیه‌ها و تشکل‌های حوزه عمومی غیردولتی و کلیه ذی‌نفع‌های حقوق شهروندی را تقویت و حمایت و آنها را در مدیریت کشور دخالت دهم. از کانون وکلای مستقل، خانه سینما، خانه کارگر، کانون بازنشستگان، انجمن اسلامی معلمان و هر تشکل مستقل صنفی حمایت نمایم.
68. دسترسی آسان و سریع مردم به اینترنت و حضور کنشمندانه در دنیای اطلاعات را وظیفه خود دانسته و تمهیدات لازم را اتخاذ کنم. برخورداری از پهنای باند استاندارد را در دستور کار قرار دهم.
69. انرژی هسته‌ای را در کنار سایر حقوق ملت، قدر دانسته و تلاش کنم با راه حل دیپلماتیک، هم چرخ سانترفیوژهای هسته‌ای بچرخد و هم چرخ کارخانه‌ها و با رفع سایه شوم تحریم قدرت‌های زورگو، سفره‌های مردم هم رنگین شود.
70. زمینه‌سازی صلح ملی و آشتی ملی و همبستگی عمومی را با زدودن کدورت‌ها ایجاد نمایم و همه گروههای مرجع اجتماعی و مراکز فقهی دانشگاهی و زبدگان و سرمایه های ملی و دینی و احزاب را قدر دانسته و در راستای منافع ملی،تعاون و تعامل نمایم.
یقینا و تحقیقا، بدون حمایت مقام معظم رهبری و مشارکت و همدلی مسئولان بخش‌های مختلف و اعتماد و همراهی مردم بزرگوار، مفاد این منشور جامه عمل نخواهد پوشید، بل آرزوهای نافرجامی است که چونان دولت مستعجل فصلی آمده و به باد خزانی می رود.امید آنکه با یک مطالبه جمعی و خیزش عمومی، خرسندی همه مردم در برخورداری از حقوق حقه و آزادی‌های اساسی آنها فراهم آید که بفرمایش امام علی: «اذا اکرم الله عبدا اعانه علی اقامه الحق».